Polonia mandżurska w Szczecinie

 

Wiele osób się zastanawia, dlaczego rondo u zbiegu ulic Bogumiły i Spółdzielczej w Szczecinie nosi nazwę Polonii Mandżurskiej. Swego czasu nazwa ta stała się nawet przyczynkiem do poszukiwań „dziwnych nazw” przez dziennikarzy radia TOK FM, którzy uważali, że radni, którzy nazwę „klepnęli”, nawet nie wiedzieli, że w Mandżurii była jakaś Polonia.

Przypomnijmy zatem, że w latach powojennych m.in. do Szczecina przyjechali Polacy z Mandżurii. „Kurier” w 1949 r. pisał o tym tak: „Do Polski przybył transport 364 Polaków z Mandżurii, którzy w ciągu 22 dni podróży przejechali trasę 12 tys. km. Część tego transportu w liczbie 127 osób została skierowana do Szczecina, gdzie otrzyma mieszkania i pracę. (…) Są młodzi i starzy. Pochyleni nad biurkiem zdają urzędnikowi relację – co umieją, jaki jest ich zawód. Większość z nich pochodzi z Charbinu – inni z różnych ośrodków Dalekiego Wschodu – jak Pekin, Szanghaj, Dejran. Wszyscy widzą Polskę po raz pierwszy, ale wszyscy – od pięcioletniego brzdąca do 70-letniego staruszka – bezbłędnie mówią po polsku. W Mandżurii zachowali oni – pomimo wielu lat tułaczki – swą odrębność narodową. Chodzili do polskich szkół – lub uczyli się w domu. Ich językiem ojczystym pozostała polska mowa. Jest to zasługa ojców i matek, którzy niekiedy za tę polską mowę zesłani zostali na przymusowe roboty w głąb carskiej Rosji. (…)”.

Dziś o rondo dba m.in. jeden z okolicznych mieszkańców, dzięki któremu obecnie podziwiać tam można kwitnące słoneczniki.

(sd)

Fot. Sylwia Dudek