Piłka nożna. Degrengolada Pogoni

 

Lechia Gdańska - Pogoń Szczecin 4:0 (2:0) 1:0 M. Paixao (20), 2:0 M. Paixao (34), 3:0 M. Paixao (70, karny), 4:0 Wisniewski (80).

Żółte kartki Nunes, Borysiuk, Vitoria, Wiśniewski (Lechia), oraz Cincadze, Rudol (Pogoń).

Sedziował Piotr Lasyk (Bytom).

Widzów: 20 067.

Lechia: Kuciak (83, Bąk) - Haraslín, Maloča, Vitória, Nunes - Krasić, Sławczew, Borysiuk, Wolski (71, F. Paixão),  Peszko (77, Wiśniewski) - M. Paixão.

Pogoń: Słowik - Niepsuj, Obst, Fojut, Rudol (61, Matynia) - Delew, Cincadze (60, Kort), Murawski, Drygas, Gyurcsó - Listkowski (81, Kowalczyk).

Pogoń przegrała drugi mecz z rzędu w identycznym stosunku 0:4. W sześciu meczach grupy mistrzowskiej wywalczyła jeden punkt, zdobyła jedną bramkę i legitymuje się stosunkiem bramkowym 1-14. Takiej kompromitacji nikt nie przewidział i nikt nie powinien tolerować. Klub doprowadził do sytuacji, w której zespół uległ całkowitej degrengoladzie.

Piłkarze Pogoni rozegrali mecz w Gdańsku w sposób skandaliczny. Od samego początku nie sprawiali absolutnie wrażenia, że zależy im na dobrym wyniku. Również Lechia nie forsowała tempa. Wystarczyło, żeby kilka razy przyspieszyła grę w środku pola i stwarzała sytuacje, po której padały gole.

Obrońcy Pogoni nie przeszkadzali w ogóle, albo pozorowali tylko grę w defensywie. Również nasi pomocnicy poruszali się ślamazarnie, wymieniali piłki w wolnym tempie, nie szukali sposobu na wymanewrowanie defensywy przeciwnika. To był mecz, w którym jedna drużyna miała w sposób łatwy zdobyć trzy punkty, a druga ekipa absolutnie jej w niczym nie przeszkadzała.

Bez pomysłu

Trener Moskal objął drużynę przed rokiem, bo miał ją nauczyć gry odważnej, ofensywnej, bezkompromisowej. W Gdańsku widzieliśmy zespół, który nie ma żadnego pomysłu na zorganizowanie ataku pozycyjnego. Lechia nie grała wysokim pressingiem, pozwalał Pogoni na swobodne rozgrywanie piłki na własnej połowie.

Szczecinianie nie próbowali jednak pozyskiwać przestrzeni podaniami, ale długimi piłkami. Na przemian Fojut z Obstem posyłali długie piłki, które były albo niecelne, albo skazane na niepowodzenie. Pogoń prezentowała futbol toporny, prymitywny. Przy takiej postawie była bez szans na nawiązanie walki z przeciwnikiem.

Dość zaskakująca była decyzja o pozostawieniu na ławce rezerwowych Korta. To jest jedyny piłkarz, który w drużynie potrafi w ostatnich tygodniach zdobywać gole, ale według trener Moskala nie zasługiwał na grę od pierwszej minuty w Gdańsku. Trener Moskal uznał, że lepiej wypadną w środku pola: Cincadze, Murawski i Drygas. To są ci sami piłkarze, przez których Pogoń nie umiała wygrywać meczów na początku rundy.

Przeciwnik niepoważny

Pogoń była dla Lechii przeciwnikiem tak mało poważnym, że gospodarze postanowili w końcówce urządzić benefis dwóm kończącym kariery piłkarzom. Na boisko weszli: Wiśniewski i Bąk. Gdyby Lechia miała rywala szanującego się, to trener Nowak w meczu przedostatniej kolejki mogącym decydować o mistrzostwie Polski nie zaryzykowałby takich zmian. W konfrontacji z przeciwnikiem bez klasy i ambicji mogła Lechia urządzić sobie zarówno trening strzelecki, jak i godnie pożegnać klubowe legendy.

Portowcy żegnają sezon w fatalnym stylu, fatalnie kończy swoją pracę Kazimierz Moskal. Pogoń pod jego rządami poczyniła duży krok wstecz, cofnęła się w rozwoju, klub spokojnie się temu przyglądał, a prezes Mroczek nawet oficjalnie mówił, że chciałby mieć takiego trenera, jak Kazimierz Moskal również w kolejnym sezonie.

Po raz ostatni Pogoń tak wstydliwą końcówkę sezonu zanotowała przed 10 laty, kiedy z hukiem leciała z ekstraklasy. W obecnym sezonie utrzymała się w niej, ale wrażenie pozostawiła jak najgorsze, nie zadowoliła swoich kibiców, sprawiając ogromny zawód. ©℗ Wojciech Parada