Listy do redakcji. Maraton w mieście?

 

Coraz więcej ludzi w naszym kraju biega po parkach, po chodnikach, w pobliskich lasach. Sam też uprawiam jogging, wcale nie jestem przeciwnikiem biegania, jednak za każdym razem, kiedy w mieście organizowany jest maraton i zamyka się część ulic, łącznie z głównymi arteriami, coś się we mnie buntuje.

Zastanawiam się, czy tego typu imprezy muszą odbywać się w przestrzeni miejskiej, czy trasa biegu musi być wyznaczana w taki sposób, by komplikować życie tysiącom mieszkańców? Tym bardziej że to nie jest kwestia jednego weekendu w roku. Maratony, triatlony pączkują i podobna sytuacja wystąpi jeszcze w kilka następnych niedziel. Pozazdrościliśmy Nowym Jorkom, Bostonom i innym metropoliom i chcemy na siłę pokazać, że jesteśmy trendy.

Niedzielny maraton odczułem na własnej skórze wraz z rodziną. Żona wróciła z podróży, wsiadła w zaparkowany przy dworcu samochód i po drodze, nieświadoma czekających trudności, utknęła w korku. Córka wyszła na przystanek autobusowy i zapewne za sprawą maratonu nie doczekała się na przyjazd autobusu. Ja sam jechałem na umówioną imprezę, oczywiście maraton mnie zatrzymał i się spóźniłem.

Pal diabli moje problemy, myślę jednak, że skoro dotknęły one mnie, to takich jak ja było znacznie więcej. Biegający mają satysfakcję, radują się kibice na mecie i klną tysiące stojących w samochodach na skrzyżowaniach. Skutki organizacji maratonu centralnymi ulicami miasta są dalej idące. Były kłopoty z dojazdem na wiele imprez organizowanych w tym samym czasie w mieście, zapewne mniej było gości w restauracjach, zdezorganizowana była komunikacja miejska, kłopoty dotknęły taksówkarzy.

Nie chodzi mi o to, by całkowicie wyeliminować organizację maratonów czy triatlonów. Może jednak warto zastanowić się nad wykreowaniem innej trasy, która nie będzie paraliżowała miasta, szczególnie jego centrum. Zapewne zdrowszy dla zawodników będzie bieg w plenerze, leśnymi ścieżkami, których u nas nie brakuje, z finiszem na ulicach miasta, gdzie zgromadzą się kibice. Po co zdzierać buty na asfalcie, po co wdychać uliczny kurz, kiedy można wykorzystać podmiejskie lasy.

Ktoś powie, że to przewrotna propozycja, że maratony miejskie mają swoją specyfikę. Może to prawda, ale nie ma sensu ścigać się z flagowymi miejskimi maratonami. Stwórzmy coś oryginalnego szczecińskiego, co wyróżni nas na tle innych. Mamy ku temu z naszymi podmiejskimi lasami doskonałe warunki.

Upieczemy na jednym ogniu dwie pieczenie, bo przy okazji przestaniemy denerwować tysiące szczecinian oraz turystów, którzy akurat w dniu organizacji maratonu przyjechali zwiedzać miasto.

Czytelnik

Fot. Ryszard PAKIESR