Miałam kupić Karolince suknię ślubną, a nie mogiłę

Fot. Archiwum Małgorzaty Chwiluk  

– Cały czas myślę o mojej córce, nie mogę uwierzyć, że już nie ma jej wśród żywych – mówi Małgorzata Chwiluk, matka zamordowanej w Londynie 20-letniej Karoliny ze Stargardu. – Czasem gdy jadę autobusem, niektóre gesty, uśmiechy albo włosy innych dziewcząt przypominają mi Karolinkę. Bardzo za nią tęsknię. Chyba nigdy nie przyzwyczaję się do myśli, że odeszła od nas na zawsze.

Przypomnijmy. W maju 2017 r. 20-letnią stargardziankę Karolinę Chwiluk, studiującą w Londynie architekturę wnętrz i historię sztuki, bestialsko zamordował Polak, jej 23-letni były chłopak Grzegorz K. Gdy pewnego dnia po g. 23 dziewczyna szykowała się do wyjścia z mieszkania cioci sprawcy, chłopak nagle zaatakował ją nożem. Zranił twarz, ręce, podduszał ją i ostatecznie ugodził w tętnicę szyjną. Zadał w sumie 26 (!) ciosów. Licznych obrażeń doznały także osoby, które stanęły wówczas w obronie stargardzianki. Jak opowiada pani Małgorzata, pozostałym lokatorom udało się wreszcie wypchnąć mordercę za drzwi, wezwać ratowników medycznych i policję oraz tamować upływ krwi Karolinie. Niestety na próżno. Lekarze, którzy przyjechali na miejsce o g. 23.40, stwierdzili zgon 20-letniej dziewczyny.

– Na pewno nigdy o tym nie zapomnę – podkreśla matka Karoliny. – W ten sposób nawet zwierząt w rzeźni się nie zabija, a co dopiero człowieka. Zadawał cios za ciosem, robiąc z jej ciała sito. Chciał mieć pewność, że Karolinka nie przeżyje ataku. Zimny wyrachowany morderca! Jak musiał jej nienawidzić, jaka złość w nim była! Zabił dziewczynę, którą podobno tak bardzo kochał. Dla mnie jest to niepojęte, jak można kogoś obdarzać wielką miłością, a potem zrobić mu krzywdę. To chyba była miłość, ale tylko do samego siebie. ©℗

Cały artykuł w „Kurierze Szczecińskim”, e-wydaniu i wydaniu cyfrowym z 17 listopada 2017 r.

Aneta Słaba

Fot. Archiwum Małgorzaty Chwiluk