Szczecińska wojenka o nabrzeża - lecą głowy

 

– Usunięcie naszego przedstawiciela z rady nadzorczej Polsteam Żegluga Szczecińska to jasny sygnał, że zapowiedź o planach współpracy była pozorna. Chodzi po prostu o przejęcie nabrzeży – uważa prezes Żeglugi Szczecińskiej. Wojna o atrakcyjne tereny u stóp Wałów Chrobrego trwa.

W środę, 3 stycznia odbyło się Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki Polsteam Żegluga Szczecińska, której wspólnikami są państwowa Żegluga Polska (należąca do Grupy Polska Żegluga Morska) oraz miejska Żegluga Szczecińska.

– Przedmiotem obrad było podjęcie uchwał o zmianie w składzie Rady Nadzorczej spółki. Przedstawiciel Żeglugi Polskiej SA zaproponował odwołanie ze składu Rady Nadzorczej Anny Zaniewskiej – reprezentującej Żeglugę Szczecińską – oraz powołanie Małgorzaty Nowosławskiej – kierownika Działu Kadr Morskich PŻM. Pomimo głosowania „przeciw” przedstawiciela Żeglugi Szczecińskiej Zgromadzenie Wspólników podjęło przedmiotowe uchwały – informuje Dariusz Sadowski z Centrum Informacji Miasta UM.

– Usunięcie naszego przedstawiciela z Rady Nadzorczej pozbawia nas możliwości nadzoru nad bieżącą działalnością spółki. To zatem jasny i klarowny sygnał, że zapowiedzi o planach współpracy były pozorne. Takie decyzje pokazują prawdziwe intencje i teraz widać, że nie chodzi tu o wspólne działania, ale po prostu o przejęcie nabrzeży – mówi Ireneusz Nowak, prezes Żeglugi Szczecińskiej.

Według miasta, działania podejmowane przez Żeglugę Polską SA, ograniczające wpływ mniejszościowego wspólnika na funkcjonowanie spółki Polsteam Żegluga Szczecińska, nie znajdują uzasadnienia merytorycznego.

– Mogą jedynie świadczyć o zmniejszaniu transparentności działania oraz o pozornej chęci współpracy z miastem i Żeglugą Szczecińską. Warto podkreślić, że do kompetencji Rady Nadzorczej należy m.in. powoływanie, odwoływanie i ustalanie wynagrodzenia zarządu oraz wyrażanie zgody na rozporządzanie składnikami aktywów trwałych, w tym oddanie ich do korzystania innym podmiotom na podstawie umów prawa cywilnego, jeżeli wartość rynkowa przedmiotu rozporządzenia przekracza równowartość kwoty 50 tys. euro – dodaje Sadowski

(dar)

Fot. Elżbieta KUBOWSKA