Posiew strachu

29 sierpnia br. powstał projekt rozporządzenia ministra zdrowia w sprawie „obowiązkowych szczepień ochronnych dzieci i dorosłych”. Widać sprawa była pilna, gdyż zainteresowanym i zaniepokojonym nowym aktem (od trzech lat kwestia szczepień budzi złe emocje!) dano tylko 6 dni na przedstawienie opinii. Wiceszef resortu zdrowia W. Kraska uznał, że „niezgłoszenie uwag w tym terminie oznacza uzgodnienie przedmiotowego prawa”. Termin wybrany zaiste złośliwie – akurat w ostatni, upalny weekend wakacji! – nie świadczy to dobrze o intencjach prawodawców…

Istotną zmianą w prawie jest poszerzenie obecnej listy o b o w i ą z  k o w y c h szczepień dzieci o podobną listę – dla dorosłych.

Obowiązek szczepień – po prostu przymus – jest sprzeczny z Konstytucją III RP. Odmowa zaszczepienia siebie lub dziecka grozi mandatem, natomiast dla osób chorych może skutkować odmową pomocy medycznej ze strony państwowych placówek lecznictwa, nawet w przypadku zagrożenia życia.

Ekspresowy tryb konsultacji rozporządzenia z zainteresowanymi – zdaniem resortu – wymusza (narzuconą przez Trybunał Konstytucyjny) konieczność wejścia regulacji w życie z dniem 1 października. Tymczasem reprezentujący stronę społeczną mec. Arkadiusz Tetela zapewnia, że zgodnie z zasadami ów akt prawny może zacząć obowiązywać dopiero od połowy listopada br.

Mecenas Tetela uświadamia nas, że w 25 państwach Europy – szczepienia są d o b r o w o l n e. Czemu nie u nas, skoro konstytucja oraz traktaty UE gwarantują nam wolność wyboru?

Czy to przypadek, że polskie rozporządzenie współgra z zapowiedzią wprowadzenia od listopada br. Międzynarodowej Książeczki Szczepień, czyli nowej wersji Paszportu Szczepionkowego? A jeśli dodać do tego rozsiewanie w USA histerii wokół nowej mutacji covida oraz… gorące wsparcie tej akcji na polskim gruncie przez najtwardszych rządowych ekspertów z prof. Grzesiowskim na czele, którzy już mobilizują nas do maseczek, dystansu, dezynfekcji… Brrr.

Tymczasem w europarlamencie pojawił się protest przeciw uparcie lansowanemu traktatowi WHO, który narzuca wszystkim krajom świata wspólną politykę „zdrowotną”. Niemiecka eurodeputowana Christine Anderson zainicjowała europejski ruch odrzucający dominację globalistów. Czy od lat zdominowane przez lewicę gremium da się namówić do działań wolnościowych? I ważne pytanie: Czy Polska ma w tym ruchu swego przedstawiciela?

Ruch oporu przeciw masowym szczepieniom zrodził się nie przypadkiem w USA. Tamtejsze statystyki medyczne w roku 1980 (gdy szczepiono jeszcze dobrowolnie) odnotowały, że jedno dziecko na 10 tys. było autystyczne. Od roku 1986 roku szczepienia stały się masowe i powszechne. Ze statystyk wynika, że w 1990 r. jedno dziecko autystyczne przypadało już na 500 dzieci, a w roku 2018 – jedno na 36… Tymczasem intensywność szczepień nie maleje. Przy niezmienionych rygorach – już w roku 2030 co drugie dziecko w USA może być dotknięte autyzmem.

Znakomita polska badaczka prof. neurologii Maria Majewska jako przyczynę tak niepokojących skutków ubocznych uważa obecność w szczepionkach adjuwantów, jak aluminium i konserwantów, jak związki rtęci. Czy w świetle takich danych można z czystym sumieniem potępiać tzw. antyszczepionkowców?!

PS Czyż globaliści, dzięki swym zasobom trzęsący światem nie przypominają chłopców z popularnej bajki I. Krasickiego o malcach zabawiających się rzucaniem kamieniami w żaby? Jej morał brzmi – „chłopcy, przestańcie, bo się źle bawicie. Dla was to igraszka, nam idzie o życie”.

I właśnie o zdrowie i życie chodzi, tym razem nas wszystkich. ©℗ 

Janusz ŁAWRYNOWICZ