Pomysł dotarcia ze Szczecina do Świnoujścia mostem lub groblą zrodził się w latach 60. XIX wieku, kiedy to wskutek zamarzania zalewu dynamicznie rozwijający się port szczeciński miał zimą utrudniony dostęp do Bałtyku. Do realizacji owej przeprawy nie doszło z braku funduszy. Ideę podjął po wojnie pierwszy polski prezydent Szczecina inż. Piotr Zaremba.

W 1947 roku, gdy z mozołem klecono uszkodzone przez wojnę szlaki komunikacyjne, rzucił on myśl budowy szlaku kolejowego i drogowego do Świnoujścia najkrótszą z możliwych dróg - przez Zalew Szczeciński*, stąd pomysł skomunikowania obu tras 9-kiliometrową groblą z Nowego Warpna do wyspy Uznam, na której leży Świnoujście. Ówczesne warunki polityczne, ścisłe kontrole na granicach okupowanych Niemiec oraz okupacja całego Świnoujścia przez garnizon radziecki sprawiały, że realizacja pomysłu była niemożliwa.

Po 1956 roku, gdy Sowieci wycofali się z najszerszej plaży Bałtyku, pomysł przypomniano, ale klimat polityczny lat 50., niepewność co do losu polskich Ziem Odzyskanych aż do końca lat 50. nie sprzyjały inwestycjom na