Łukasz Żak, Ekspert ds. współpracy międzynarodowej przedsiębiorstw przy zarządzie Związku Pracodawców Pomorza Zachodniego, Właściciel Kancelarii Żak Legal Support Office
Praca w niepełnym wymiarze czasu nie jest to popularna forma pracy w Polsce. Aby ją rozpowszechnić należy zachęcać do niej osoby bierne zawodowo, w tym szczególnie kobiety oraz osoby starsze.
W polskim prawie nie ma rozwiązań promujących i zachęcających do zatrudniania w niestandardowych godzinach pracy. Brakuje skutecznych pomysłów na zachęcenie osób starszych do pracy. Należy tu zwrócić uwagę na konieczność zadbania o stan zdrowia tych osób oraz zniesienie okresu ochronnego w przypadku ich zatrudnienia w mniejszym wymiarze czasu.
Magdalena Krysztopanis-Jadkowska, Prezeska zarządu firmy Patronka Sp. z o.o., Związek Pracodawców Pomorza Zachodniego
Uczniowie oraz studenci w wieku 15-24 lata oraz osoby w grupie wiekowej 55-64 lata najchętniej pracują w niepełnym wymiarze. W Polsce odsetek osób pracujących w niepełnym wymiarze czasu pracy jest nawet dziesięciokrotnie niższy niż w pozostałych krajach UE. Największy, niewykorzystany potencjał w tym obszarze stanowią bierne zawodowo osoby w wieku produkcyjnym (to aż 12,5 mln osób), przy liczbie aktywnych zawodowo na poziomie 17,2 mln.
Zachęcanie do aktywności zawodowej w różnych grupach wiekowych nie jest jednak proste, a ma duże znaczenie w obliczu pogarszającej się sytuacji demograficznej Polski. Wymaga niewątpliwie zastosowania rozwiązań systemowych. Praca w niepełnym wymiarze czasu powinna przynosić wzrost rozporządzalnego dochodu, nie może więc wiązać się z utratą prawa do wsparcia socjalnego ze strony państwa. Aktywność zawodowa poza wymiarem finansowym wpływa również pozytywnie na stan psychiczny, samoocenę i zapobiega wykluczeniu społecznemu.
