Być może posłannictwo wschodnich mędrców opisane w dawnych przekazach nie jest wyłącznie formą katechetycznego pouczenia wzmacniającego wiarę wiernych, a faktycznym wydarzeniem, do którego mogło dojść w czasie narodzin Jezusa z Nazaretu.

Zatem, czy opowieść o misji podjętej przez trzech magów to wyłącznie fikcja? Niegdysiejsze Królestwo Kommageny (teren Turcji) było krainą położoną w Azji Mniejszej pomiędzy górnym biegiem Eufratu a pasmem gór Antytaurus. Graniczyło z zachodnim Imperium Seleucydów, a także z zajmującymi wschodnie tereny Partii. W czasach rzymskiej ekspansji ku wschodowi na tronie Kommageny zasiadał znamienity władca Królestwa Kommageny Antioch I Teos (od 70 do 38 p.n.e.). Przodkowie Antiocha wywodzili się z Persji, jak i z Grecji. Jego więzi rodzinne stanowiły rękojmię pokoju na granicy wpływów wielkich cywilizacji, ponieważ jego dziadek ze strony matki władał Seleucydami, zaś ojciec należał do wschodniej dynastii Orontydów.

Antioch I Teos ustanowił jednolity kult bóstw Wschodu i Zachodu, które czczono na szczycie góry Nemrut Dagi. Nazwa góry Nemrut Dagi (2134 m)